Tadeusz Antoni Butler (1925-2017) współtwórca i wieloletni prezes Oddziału Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, bardzo aktywny reprezentant łomżyniaków na Wybrzeżu. Urodził się 9 października 1925 roku w Kolnie, w rodzinie urzędniczej. Ojciec Romuald był pracownikiem starostwa w Kolnie do 1932 r., a do wybuchu II wojny światowej – w Łomży. Pradziad Marian został zesłany na Sybir po 1863 r., co świadczy o związkach rodziny z Ziemią Łomżyńską od powstań. Dziadek Władysław był nauczycielem w guberni łomżyńskiej (Wizna, Mały Płock, Piątnica, Łomża). Jego syn Marian – także nauczyciel – poległ w obronie Łomży w 1920 r. w wieku 33 lat. Starsza siostra Mieczysława (nauczycielka) została patronem Szkoły Podstawowej w Ostrowach k/ Kutna w 2005 r. Ze strony matki Tadeusza jego ciotka i wuj to także nauczyciele w Turośli, Borkowie, Korzenistem, Rydzewie.
Pierwsze kontakty Tadeusza z Łomżą datują się od 1932 r. Tu mieszka, jest uczniem Szkoły Ćwiczeń i Szkoły Powszechnej Nr 3 do wybuchu wojny w 1939 r. Już w tym czasie wyróżniał się postawą i zaangażowaniem jako zastępowy drużyny harcerskiej im. gen. Henryka Dąbrowskiego. Czas obydwu okupacji spędza w rodzinnym Kolnie, pracując od 1942 r. jako robotnik fizyczny w Getreidehandel Sudostpreussen G.m.b.h. Tu także działa w Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej, a w Akcji Burza – w oddziale partyzanckim „Mazur” pod dowództwem kpt. „Szareckiego”. Po wojnie kontynuował naukę w Gimnazjum w Łomży – III/45, w Kolnie IV/45-46 i w Gdańsku 46-48. W latach 1948-1951 studiował na Wydziale Architektury Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej przy Politechnice Gdańskiej, cały czas pracując w Biurach Projektowych Budownictwa Morskiego i Przemysłu Maszynowego, na stanowiskach od kreślarza do projektanta architektury; uczył przedmiotów zawodowych. Zainteresowania i zamiłowania do rysunku, malarstwa i rzeźby przejawiał od najmłodszych lat, stosując różne techniki. Akwarele, grafiki, suchoryty na ceramice – porcelanie i porcelicie, kartonie, sklejce, drewnie, obejmujące ponad 350 egz. Od 1970 r. obdarowywał swoimi pracami różne stowarzyszenia, organizacje, instytucje, urzędy, kościoły, szkoły i związki na terenie Łomży i Ziemi Łomżyńskiej n. p. Zarząd Główny Towarzystwa. Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej w Warszawie i Łomży, Muzeum Regionalne, Towarzystwo Naukowe im. Wagów, Związek Harcerstwa Polskiego, urząd powiatowy i wojewódzki, w Łomży i Kolnie, gimnazja, klasztor O.O. Kapucynów oraz przedstawicieli władz powiatowych, wojewódzkich, osoby prywatne związane z działalnością i dziedziną nauki i kultury. Jego prace prezentowane były na wystawach w kraju i za granicą, m.in. w USA, Argentynie, Rosji, Niemczech, Austrii, Szwecji a nawet Australii. Jest autorem tablicy pamiątkowej doc. Adama Chętnika w Katedrze Łomżyńskiej, modernizacji zabytkowego grobu zbiorowego poległych pod Lemanem w 1920 r. na cmentarzu parafialnym w Kolnie, pomnika Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni, elementów zdobniczych (Gryfa Pomorskiego) na pomniku Polskiego Państwa Podziemnego przy Targu Rakowym w Gdańsku oraz lilijki harcerskiej na pomniku Harcerek i Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej w Łomży. Pisał ponadto utwory rymowane i prozą o Ziemi Łomżyńskiej do prasy regionalnej – łomżyńskiej i kolneńskiej, oraz kombatanckiej (ŚZŻAK). Jest współautorem monografii Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej, wydanej w 2002 r. Oprócz tego działał społecznie w Kole Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni od 1990 r. ; był wiceprezesem tego koła od 2010 r., Oddziału Gdańskiego TPZŁ od 1968 r., prezesem w latach 1986-92, członkiem honorowym od 1988 r., współzałożycielem Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej od 1982 r., instruktorem, harcmistrzem i Harcerzem RP, oraz zastępowym zastępu gdańskiego tej drużyny od 2002 r. Uhonorowany m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Armii Krajowej (Londyn), medalem Wojska Polskiego (1948), Srebrnym Krzyżem Zasługi ZHP z Mieczami, Krzyżem Niezłomnych, medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Zasłużony dla Województwa Łomżyńskiego oraz wieloma medalami pamiątkowymi i odznaczeniami honorowymi. Tadeusz Butler zmarł w Gdyni 17 listopada 2017 r., przeżywszy 92 lata. Spoczął na cmentarzu w Prabutach.
