Mieczysław Czarnecki (1887–1970) – socjalista, lekarz, działacz społeczno-polityczny, urodzony w Łomży, ojciec telegrafista na poczcie. Liczna rodzina (9 dzieci), wychowaniem Mieczysława zajęła się babka. Nauka u prywatnych nauczycieli, potem w łomżyńskim gimnazjum. Przejęcie się ideologią socjalistyczną, założenie z kolegami nielegalnego koła Związku Młodzieży Socjalistycznej. Wstąpienie do PPS. Włączenie się w wydarzenia 1905 roku: działanie w komitecie strajkowym młodzieży gimnazjalnej, za co został usunięty ze szkoły. Dwukrotnie aresztowany zbiegł do Prus, a stamtąd do USA. W 1908 powrót do kraju: matura w gimnazjum św. Anny w Krakowie, studia lekarskie, przynależność do stowarzyszenia Akademickiej Młodzieży Socjalistycznej „Spójnia”, w latach 1910–1911 jej prezes. Ukończenie studiów z tytułem doktora. W 1917 r. powrót do Łomży i objęcie posady ordynatora Szpitala Św. Ducha w Łomży. Szeroka działalność społeczno-kulturowa: w Towarzystwie Muzycznym „Lutnia”, w Towarzystwie Wioślarskim, w POW, udział w rozbrajaniu Niemców w 1918 r. W wolnej Polsce: przewodniczący Rady Miejskiej z ramienia PPS, wiceprezydent miasta, redaktor dwutygodnika „Wspólna Praca”, członek Rady Naczelnej PPS, od 1928 r. poseł na sejm ze wspólnej listy PPS i PSL.
Źródło: Sędziak Henryka, Nazwiska mieszkańców ziemi łomżyńskiej zasłużonych dla miasta i regiony w I poł. XX wieku (III) [w:] Polszczyzna Mazowsza i Podlasia. Językowa przeszłość i współczesność Mazowsza i Podlasia, pod red. Henryki Sędziak i Doroty Czyż, Łomża, Towarzystwo Kultury Języka Zarząd Główny w Warszawie Oddział w Łomży, 2015, t. XIX, s. 131-157
