Sokołowska-Satanowska Stefania

Sokołowska-Satanowska Stefania – Sybiraczka, znana i lubiana pielęgniarka łomżyńskich szpitali, autorka książki „Mroźny smak głodu”, wyd. 1999 r., Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej. Urodziła się 10 lutego 1922 r. w Podgórzu k. Łomży. 10 lutego 1942 r. wraz z matką Marią Sokołowską oraz czworgiem rodzeństwa wywieziona w głąb Rosji. Mimo wielu nacisków nie przyjęła obywatelstwa sowieckiego, za co przez dwa lata – jako młoda dziewczyna – przebywała w więzieniu. W drodze powrotnej do polski, kiedy na którejś stacji pobiegła szukać jedzenia, pociąg ruszył. Rozstała się z rodziną na wiele lat. Spotkała się z nią dopiero w 1959 r. w Australii. Wcześniej wróciła do rodzinnego podgórza. W Łomży i Warszawie zdobywała kwalifikacje pielęgniarki i instrumentariuszki chirurgicznej. Pracowała w szpitalu św. Ducha w Łomży i w „zakaźniaku” przy ul. Senatorskiej, ciesząc się ogromną sympatią pacjentów i współpracowników. Po wyjeździe do Australii, władze PRL pozbawiały ją obywatelstwa polskiego. Tam wyszła za mąż (1964) za Polaka, Stanisława Satanowskiego (zm. w 1981 r.). W 1999 r. mieszkanka Perth (Australia Zachodnia), Stefania Sokołowska-Satanowska znowu stała się obywatelką Rzeczpospolitej – otrzymała polski paszport.