Sych Celina

Sych Celina (1924-2012) – łomżynianka z domu Chludzińska, jedna z założycielek białostockiego Oddziału Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, mgr. Urodziła się 13 stycznia 1924 r. w Łomży. Tu rozpoczęła naukę w szkole powszechnej, a potem kontynuowała ją w gimnazjum żeńskim. Po wybuchu wojny, aż do wywiezienia przez Niemców na roboty przymusowe do Królewca – zdobywała wiedzę na tajnych kompletach. Po ofensywie radzieckiej w Prusach wróciła pieszo (!) do Łomży, gdzie podjęła naukę w Liceum Ogólnokształcącym i w 1946 r. uzyskała świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczęła studia na Akademii Medycznej w Poznaniu, kończąc je w 1951 r. dyplomem magistra farmacji. Podczas studiów odbywała praktyki w aptece w Łomży, gdzie poznała – jako pacjenta – Józefa Sycha, za którego wyszła za mąż w 1950 r.
W latach młodzieńczych należała do Związku Harcerstwa Polskiego w Łomży, gdzie przeszła wszystkie szczeble aktywności i wtajemniczenia, poczynając od zuchów, kończąc na Kręgu Harcerzy – Weteranów Ziemi Łomżyńskiej. Pracę zawodową rozpoczęła w styczniu 1951 r. w Białymstoku, jako receptariusz w Aptece nr 5 ówczesnego Białostockiego Zarządu Aptek, przekształconego później w Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego „Cefarm”. W 1952 r. została kierownikiem tej apteki i pracowała tam aż do 1981 r., kiedy to przeszła do pracy w Sekcji Informacji o Leku. Pracę zawodową zakończyła dopiero w wieku 65 lat. Wprawdzie większość życia spędziła w Białymstoku, ale w głębi duszy do końca pozostała łomżynianką. Wraz ze swoją siostrą Anną Badydą i kilkoma innymi łomżyniakami wiosną 1959 roku organizowała Oddział TPZŁ w Białymstoku, którego aktywną działaczką była niemal do końca swego życia. Na uroczystych obchodach 50-lecia Oddziału wraz z Anią Badydą i Elą Dąbrowską wystąpiła w kabarecie HECA. Celina Sych była osobą nieprzeciętną, promieniującą dobrocią, uprzejmością i pogodą ducha, a zarazem wierną swoim zasadom. Gdy w 1977 r. owdowiała, pozostała osobą samotną i nikomu nie udało się namówić jej do spędzenia urlopu poza domem. Była bardzo dzielna w walce z przypadłościami wieku i chorobą. Została uhonorowana odznaką „Za Zasługi dla Województwa Łomżyńskiego”. Zmarła w 2012 r. Pochowana została w Białymstoku na cmentarzu przy ul. Antoniuk Fabryczny.