Wiktorzak Feliks

Wiktorzak Feliks (1931-1977), nauczyciel. Urodził się 11 listopada 1913 roku w Konarzycach, w rodzinie chłopskiej. Od najmłodszych lat wykazywał duże zamiłowanie do nauki, co ułatwiło Jego rodzicom podjęcie decyzji o kształceniu syna w zawodzie nauczyciela. Po ukończeniu szkoły podstawowej pasję zdobywania wiedzy kontynuował w Liceum Pedagogicznym w Łomży. Jako absolwent tej zasłużonej placówki skierowany został do pracy na wschodnie tereny ówczesnej Rzeczypospolitej. Tam wstąpił w związek małżeński (także z nauczycielką) i pracował aż do wybuchu wojny. Lata okupacji i wojny spędził z rodziną w Konarzycach. Brał udział w działalności podziemia i z małżonką prowadził tajne nauczanie. Bezpośrednio po zakończeniu wojny przeniósł się z rodziną do miejscowości Dołha, w powiecie Międzyrzec Podlaski, gdzie objął stanowisko kierownika szkoły. Pracował tam do roku 1948. Ciężka choroba żony i związana z tym konieczność przebywania Jej w górskim klimacie, stanowiła przyczynę kolejnej przeprowadzki. Następnych osiem lat przepracował jako nauczyciel w miejscowości Szczawnica (pow. Nowy Targ). Po śmierci żony powrócił z synem w rodzinne strony. W roku 1956 podjął pracę w Wydziale Oświaty PPRN w Łomży, na stanowisku podinspektora. Nadzorował nie tylko szkoły i placówki oświatowo-wychowawcze, ale także organizację obozów i kolonii letnich, działalność ZHP, czy rozdział darów w ramach akcji „Care” dla szkół i placówek. Uczestniczył w różnych kursach centralnych, organizowanych przez ministerstwo oświaty.
Lata wojny i związane z nią przeżycia wywarły znaczący wpływ na jego zdrowie. Stan zdrowia zmusił go do rezygnacji z pracy w Wydziale Oświaty PPRN. Przez dwa lata pełnił jeszcze obowiązki kierownika Szkoły Podstawowej Nr 2 w Łomży. Postępująca choroba zmusiła Go do przejścia na emeryturę. Zmarł 5 stycznia 1977 roku. Nieliczni – jeszcze żyjący – podwładni i współpracownicy wspominają Feliksa Wiktorzaka jako człowieka uczciwego, kompetentnego i pracowitego. Był prawdomówny i zrównoważony. Posiadał autorytet zarówno u podwładnych, jak i przełożonych. Był wielokrotnie nagradzany i odznaczany – posiadał m.in. Złoty Krzyż Zasługi. Spoczął na cmentarzu parafialnym przy ul. Kopernika w Łomży.