Urbanek Kazimierz

Urbanek Kazimierz (1910-2015). Urodził się 26 września 1910 roku w Łomży. Od 1914 do 1926 mieszkał w Łomży. Po gimnazjum ukończył liceum budowy maszyn i elektrotechniki, a następnie Wyższą Szkołę Inżynierską – Wydział Mechaniczny Politechniki Warszawskiej oraz studium podyplomowe organizacji i planowania produkcji. Służbę wojskową odbył w 1 Pułku Lotniczym Warszawa Okęcie Szkoła Obsługi Samolotów, szkoła podoficerska – stopień wojskowy kapral. W 1937 roku zawarł związek małżeński. W 1939 – ur. Się córka Maria, a w 1947 – Barbara. W czasie wojny zmobilizowany do I Pułku Lotniczego, ewakuowany do Małaszewicz. Kiedy samoloty zostały zniszczone przez Luftwaffe, nastąpiła dalsza ewakuacja pułku na południe. 17 września w Łucku zostali internowani przez Związek Radziecki. Wraz z innymi jednostkami zostali wywiezieni na Ukrainę za Kijów, do Tliotkino. Pod koniec listopada 1939 r. zostali przekazani w Brześciu nad Bugiem Niemcom. Niemcy wywieźli ich do obozu Stalag XVII A w Kaiserstainbruch pod Wiedniem a następnie do Saint Anton w Tyrolu. Pracował przy budowie niecki na zbiornik wodny między skałami. W 1940 roku wywiezieni do Westfalii. Pracował u różnych bauerów w okolicach Krefeld. Przez sąd wojenny w Düsseldorfie został skazany na 6 miesięcy więzienia wojskowego w Germersheim. Po odbyciu kary z powodu wycieńczenia przebywał kolejnych kilka tygodni w szpitalu jenieckim. W 1942 roku został wcielony do Bau und Arbeit Batalion 42 w Manheim. Pracował tam jako spawacz i przy budowie wysokościowych bunkrów przeciwlotniczych. 4 maja 1942 roku batalion został ewakuowany do Rottenberg za Heidelbergiem. Wraz z dwoma kolegami uciekł w góry. Dotarli do kolumny pancernej USA. Do kraju wrócił w 1945 roku i zamieszkał w Warszawie. Pracował m.in.: Zakładach Mechanicznych URSUS Warszawa – ślusarz mechanik do 1939 roku, Instytucie Lotnictwa – laboratorium paliw i smarów – starszy laborant, Centralnym Biurze Konstrukcyjnym – programowanie, obliczenia techniczne, prowadzenie prac dyplomowych absolwentów Studium Inżynierskiego politechniki Warszawskiej. Prace społeczne: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, SIMP, NOT. Otrzymywał dyplomy za działalność w popularyzacji i rozwoju nauki i techniki w 1996 i 2002 roku. Medale: Medal Zwycięstwa i Wolności (nr 13573300, Odznaka Grunwaldzka nr 43832, Krzyż Kawalerski Orderu odrodzenia Polski nr 181978-8. Hobby: szybownictwo, gimnastyka, muzyka, śpiew. Od lat był członkiem Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej. Chętnie uczestniczył w spotkaniach TPZŁ. „Z zainteresowaniem słucham i śledzę co się dzieje nowego w Łomży i chętnie też spotykam się z Łomżyniakami”. Przeżył 105 lat. Zmarł 18 lipca 2015 r. Spoczął na Powązkach.