Kędzielawski Stanisław

Kędzielawski  Stanisław – artysta plastyk. Urodził się w Tarnowskich Górach w 1945 roku, w 1975 otrzymał dyplom ukończenia krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Wydziału Grafiki w Katowicach. Wkrótce, za namową przyjaciela – artysty plastyka Wiesława Sielskiego – pożegnał rodzinne strony i wraz z żoną Grażyną dołączył do młodego wówczas środowiska łomżyńskich artystów plastyków. Znalazł w nim swoje miejsce realizując się z powodzeniem w różnych dziedzinach: rysunku, malarstwie, ilustracji książkowej, grafice wydawniczej wystawiennictwie, projektowaniu wnętrz…, a kilkanaście lat później także w pracy pedagogicznej w Liceum Plastycznym im. Wojciecha Kossaka w Łomży. Szybko dał się poznać jako artysta o niezrównanej wyobraźni i wrażliwości plastycznej oraz profesjonalnym warsztacie. W 1979 roku, na pierwszej wystawie indywidualnej w Biurze Wystaw Artystycznych w Łomży, zaprezentował malarstwo, którego temat i siła ekspresji zapowiadały, że twórczość artysty będzie mocno naznaczona tematyką egzystencjalną. W zbiorach Galerii Sztuki Współczesnej znajduje się kilka obrazów z tego okresu („Zabawy”, „Postać z oknem”, „Martwa natura z dziewczyną”), w których artysta przedstawiając różne stany emocjonalne swoich bohaterów, analizuje złożoność ludzkiej natury. Tendencja do poszukiwania prawdy o człowieku (i o sobie samym) będzie zawsze obecna w jego twórczości. Kolejna wystawa (1983) ujawniła jeszcze coś innego – sztukę mistrzowskiego rysunku, która na zawsze stała się znakiem rozpoznawczym Stanisława Kędzielawskiego: „ Aksamitna barwa węgla i szarość ołówka kreślą świat niekonwencjonalnych doznań. Za wymyślonymi gestami kryją się autentyczne, nieraz intymne sfery przeżyć, a bodźcem, który dostarcza pełnych przeżyć, jedynych i niepowtarzalnych, jest kobieta”.(Jan Kulka, Tajemnice intymnego szkicownika, Gazeta Współczesna, 2-4 .04. 1983 r.). Kobieta – jako motyw – to ważny wyróżnik twórczości artysty, od lat obecny w jego pracach. Nie jest to jakaś konkretna osoba (choć mam przypuszczenia co do jej tożsamości), ale zagadkowa „wszechkobieta”, drapieżna i niedostępna femme fatale, która czasami wydaje się jednak opuszczona i samotna. Dalecy od ideału są także męscy bohaterowie. Autor przedstawia ich często jako ludzi rozdartych pomiędzy sprzecznymi pragnieniami, targanych wątpliwościami, bezradnych, wyobcowanych. Ich wizerunki tworzy z rozedrganych, finezyjnych linii i mocnych kresek wydobywając metaforyczne podteksty i skojarzenia, które spaja w niezwykłą wizję przybierającą postać jakiegoś dziwnego snu, nie dającego się w pełni zwerbalizować, groteskowego i niepokojącego. Kolejne wystawy, indywidualne oraz organizowane wspólnie z członkami rodziny (Galeria Sztuki Współczesnej w Łomży: 1986, 1994, 1995, 1999, 2005 i 2010) dowodzą, że Stanisław Kędzielawski wciąż testuje możliwości rysunku wzmacniając siłę jego przekazu odwołaniami do świata fantazji, ironii i nadrealizmu. Kreślone pewną ręką, jakby bez wysiłku akty, portrety, sceny figuralne, studia wnętrz i przestrzeni pełne są ekspresji i aluzyjnych znaczeń.  Najnowsza wystawa zorganizowana w Galerii Sztuki Współczesnej w Łomży z okazji podwójnego jubileuszu, 70 urodzin i 40-leci pracy twórczej, również dobitnie to pokazuje, choć ma nieco odmienny charakter niż dotychczasowe prezentacje artysty. Ekspozycja nosi tytuł „Z pamięci” i jest swego rodzaju diariuszem – dziennikiem inspiracji i poszukiwań twórczych zapisanych w postaci luźnych szkiców, artystycznych notatek i autonomicznych rysunków. Większość ze 157 prac została ułożona w cykle: „Postać”, „Obiekty”, „Mistyfikacje” i „Kreatury”. Autor pomieścił w nich liczne przedstawienia postaci ubarwione odwołaniami do osobistych przeżyć i wspomnień. Artysta ma niezwykle bogaty dorobek twórczy, który wielokrotnie prezentował na wystawach. Był uczestnikiem kilkudziesięciu pokazów zbiorowych i kilkunastu plenerów oraz 15 edycji konkursu środowiskowego „Dzieło plastyczne roku”, organizowanego przez Biuro Wystaw Artystycznych i Galerię Sztuki Współczesnej w Łomży w latach 1983-98, w których zdobył aż 11 nagród i wyróżnień. W 2011 roku został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Medalem Zasłużony Kulturze-Gloria Artis, natomiast w 2014 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Łomży za szczególne dokonania w dziedzinie kultury („Wiadomości Łomżyńskie”).