Wiśniewski Jerzy

Wiśniewski Jerzy, (1928-1983), prof. dr hab., polski historyk, genealog, badacz dziejów osadnictwa w Polsce.  Urodził się 1 stycznia 1928 r. w Kołakach Kościelnych. Od 1951 r. – pracownik Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, od 1974 r. – kierownik i redaktor Pracowni Słownika Historyczno-Geograficznego Polski Średniowiecznej w Krakowie. W 1951 r. uzyskał na Uniwersytecie Poznańskim magisterium z historii. Następnie w 1960 uzyskał doktorat, a w 1965 r. –  habilitację. Od 1974 r. – profesor. Redaktor Polskiego Słownika Biograficznego. Obok historii osadnictwa, zainteresowania naukowe Wiśniewskiego obejmowały też onomastykę. Współpracował m.in. ze Słownikiem starożytności słowiańskich, publikował na łamach pisma Onamastica. Utrzymywał bardzo bliskie, także prywatne kontakty z mieszkańcami Łomży. Współpracował m.in. z badaczka przeszłości naszego miasta, Donata Godlewską. Prace naukowe: „Lustracje województwa podlaskiego 1570 i 1579” (1959) (współautor), „Miasta polskie w tysiącleciu” (1965, 1967) (współautor), „Rozwój osadnictwa na pograniczu polsko-ruskolitewskim od końca XIV do połowy XVII wieku” (1964), „Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do końca XIX wieku” (1963), „Dzieje osadnictwa w powiecie suwalskim od XV do końca XVII wieku” (1965), „Dzieje osadnictwa w powiecie augustowskim od XV do końca XVIII wieku” (1967), „Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku” (1975), „Początek i rozwój nowego osadnictwa w ziemi łomżyńskiej w końcu XIV i w XV wieku” (1989), „Osadnictwo tatarskie w Sokólskim i na północnym Podlasiu” (1991). Zmarł 30 października 1983 r., w Krakowie. Spoczął na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Krakowie.