Zabielski Piotr

Zabielski Piotr, ks. – kapelan łomżyńskiej „Solidarności”. Urodził się 22 II 1930 w Skrodzie Wielkiej k. Kolna. Od 1951 – w nowicjacie w Zgromadzeniu Redemptorystów w Braniewie, absolwent Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie (1958), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek teologia i psychologia pastoralna (1976), University of Notre Dame w Chicago, Department of Theology. W 1958 święcenia kapłańskie w Zgromadzeniu Redemptorystów w Tuchowie. W l. 60. prowadził misje i rekolekcje w kraju i za granicą. W 1965 zatrzymany w Krakowie za głoszenie w kazaniach treści antypaństwowych; 30 XII 1965 skazany przez Sąd Powiatowy w Krakowie na 2,5 roku więzienia, osadzony w ZK w Krakowie i Strzelcach Opolskich, po 10 mies. zwolniony w wyniku rewizji wyroku. W 1972 uzyskał zezwolenie na budowę stolarni na swojej prywatnej posesji w Sobolewie k. Białegostoku, wybudował tam kaplicę i odprawiał msze św.; w XII 1973 aresztowany (kaplicę zaplombowano), 6 mies. przetrzymywany w szpitalu psychiatrycznym w Choroszczy, po umorzeniu sprawy wypuszczony, wywłaszczony z majątku w Sobolewie. Po wyjściu organizator ruchu oazowego (we współpracy z ks. Franciszkiem Blachnickim) i Ruchu Żywego Kościoła. W 1974 uczestnik rekolekcji dla Rodzin Katolickich w Krościenku, współzałożyciel pierwszych 36 Kręgów Rodzin Katolickich w 10 miastach Polski. Od 1977 w diecezji łomżyńskiej, IX 1978 – VI 1981 wikariusz w parafii św. Michała Archanioła w Łomży. We IX 1980 poinformował wiernych podczas mszy św. o wydarzeniach na Wybrzeżu, następnie odwiedzał zakłady w Łomży i agitował do walki o niezależne związki zawodowe. Po powstaniu Tymczasowego Komitetu Założycielskiego „S” w Łomży wyznaczony przez bp. Mikołaja Sasinowskiego na kapelana „S”, duszpasterz, doradca, obecny na wszystkich uroczystościach łomżyńskiej „S” (19 XI 1980 poświęcił siedzibę „S” w Łomży). W VI 1981 przeniesiony do parafii Tykocin; we IX 1981 rozpoczął budowę kościoła w Radulach (trwała do 1989, większość funduszy zebrał osobiście wśród Polonii USA). Prezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Tykocińskiej. Od IX 1985 rektor kościoła w Radulach, od V 1988 proboszcz parafii MB Królowej Męczenników tamże, od VII 1988 diecezjalny duszpasterz kobiet. Od VII 1989 rektor Ośrodka Duszpasterskiego Zbawiciela Świata w Ostrołęce, od XII 1989 proboszcz parafii Zbawiciela Świata tamże, od VII 1993 proboszcz parafii śś. Apostołów Piotra i Pawła w Osuchowie, od VII 1994 parafii św. Małgorzaty w Gąsewie. Od XII 1987 kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej Sejneńsko-Wigierskiej. Od VIII 2000 na emeryturze. 13 grudnia 2011 r. uhonorowany przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. (Marcin Zwolski)