Kulesza Józefa

Kulesza Józefa – żołnierz spod Monte Cassino. Urodziła się  w Łomży w 1906 roku. Ojciec Aleksander Karpiński był właścicielem kaflarni. Uczyła się w szkole ogólnokształcącej, a po uzyskaniu małej matury przerwała naukę i pomagała matce w prowadzeniu prac domowych. W 1930 r. zwarła związek małżeński z Janem Kuleszą. Urodziła trzech synów.  W maju 1940 r. aresztowana przez NKWD i po ośmiu miesiącach więzienia wywieziono ją do łagru na Syberii. Po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej na podstawie amnestii zwolniono ja z obozu. Dotarła do tworzącego się w ZSRR wojska polskiego. Została przyjęta do 7 pułku artylerii lekkiej i z ta jednostka wyjechała do Persji. Tam prowadziła kawiarnie i kantynę wojskową. Wraz z oddziałami gen. Andersa przez Morze Śródziemne dotarła do Włoch. W szpitalu wojennym nr 2, gdzie leczono rannych spod Monte Cassino, pełniła obowiązki magazynierki, a w razie potrzeby – sanitariuszki. Została awansowana na starszego kaprala. W czasie służby wojskowej wyróżniona m.in. Medalem Wojska Polskiego, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Italy Star, Defence Medal. Po rozwiązaniu polskich formacji w Anglii, w maju 1947 r. powróciła do kraju. Wychowała iu wykształciła synów. Zmarła w czerwcu 1995 r. w wieku 89 lat. Spoczywa w grobie rodzinnym w Łomży.