Klamrzyńska Aleksandra

Klamrzyńska Aleksandra (1859-1946), światowej sławy śpiewaczka operowa. Urodziła się w Łomży. Jej rodowe nazwisko to Szumińska, po śmierci męża Klamrzyńskiego wyszła drugi raz za mąż i używała dwóch nazwisk: Stromfeld-Klamrzyńska. Gry na fortepianie i  śpiewu uczyła się w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Tytusa Mikulskiego i Józefiny Reszke, a następnie w Mediolanie i Paryżu. Debiutowała w 1883 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie i od razu została przyjęta do zespołu. Talent i pracowitość otwierały drzwi do światowej kariery. O jej występy zabiegali dyrektorzy największych wówczas scen operowych. Występowała w Wilnie, Petersburgu, Moskwie, Mediolanie, Lizbonie, Madrycie, Londynie, Florencji, Neapolu, Hadze i Amsterdamie. Wszędzie wzbudzała zachwyt. „Od lat kilku już dochodziły nas echa sukcesów, jakie święciła w Warszawie, Tyflisie i Petersburgu, a następnie w Mediolanie i na półwyspie pirenejskim Polka p. Stromfeld-Klamrzyńska. Chwalono ogólnie wysoki jej głos sopranowy i  wrodzoną łatwość do koloratury, wymieniano wiele partyj, w których ze szczególnym powodzeniem na wielkich tych scenach śpiewać miała. Otóż wczoraj ujrzeliśmy ją nareszcie i usłyszeli, przy czem nie nastąpiło rozczarowanie”, napisał w 1891 roku po koncercie we Lwowie recenzent „Gazety Lwowskiej”. Od 1919 roku Stromfeld-Klamrzyńska mieszkała w Kielcach (udzielała lekcji śpiewu). Nie wiadomo, czy w okresie międzywojennym występowała w Łomży. Zmarła w 1946 r.  Spoczęła na Cmentarzu Starym w Kielcach. (Maria Tocka)