Czarnecki Henryk Karol

Czarnecki Henryk Karol – aktor i dyrektor teatru w Łomży.  Urodził się 9 października 1879 r. W Warszawie.  Był synem Henryka Aleksandra i Józefy z domu Geber. Uczęszczał do Klasy Dykcji i Deklamacji przy Wraszawskim Towarzystwie Muzycznym za czasów K. Zalewskiego. Od około 1899 występował w Warszawskich teatrach Rządowych jako chórzysta i do 1906 grał role w różnych teatrach na terenie Królestwa Polskiego. Od 1906 zajął się organizacją i kierowaniem zespołami teatralnymi między innymi w Łomży. Był też  zaangażowany w polską kampanię plebiscytową na Górnym Śląsku, gdy był dyrektorem teatru w Sosnowcu. Z zespołem tego teatru dawał przedstawienia na terenach objętych plebiscytem, a w Sosnowcu organizował specjalne przedstawienia dla Komitetu Plebiscytowego, szkoląc śląskich działaczy. Śląsk opuścił po 5 latach, w 1925, aby znów z zespołem operetkowym udać się do Ciechocinka, a następnie Grodna. Od października 1926 do lutego 1929 był dyrektorem Teatru Miejskiego w Grudziądzu. W następnych latach w dalszym ciągu działał jako dyrektor zespołów między innymi w Ciechocinku i Grudziądzu. W czasie II wojny światowej, był poszukiwany przez Niemców za swoją aktywną działalność w czasach plebiscytowych. Ukrywał się jako Emil Czarnecki, przyjmując tożsamość swojego zmarłego brata. Zmarł po wojnie, 8 stycznia 1947 r., po przesłuchaniach w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego. Jego groby znnajdują na warszawskich Powązkach i na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.