Cieślewski Zdzisław

Zdzisław Cieślewski (1928-2010), łomżyniak, inżynier przez wiele lat był członkiem Białostockiego Oddziału Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej. Pochodził ze światłej, patriotycznej rodziny wywodzącej się z Bronowa. Dwaj jego stryjowie z Bronowa oddali życie za udział w Armii Krajowej. Zdzisław był synem Jana – najstarszego z braci.  Szkołę zawodową ukończył w 1950 r. i  podjął pracę w Biurze Projektów, gdzie przez 11 lat pracował jako starszy projektant, studiując jednocześnie na  Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. W latach 1961-1971 pracował w Wojewódzkiej Dyrekcji Budowy Osiedli i w Zakładach Produkcji Elementów Żelbetowych na stanowisku z-cy dyrektora ds. technicznych. Był dyrektorem Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej w Białymstoku, a w latach 1973-1982 – generalnym projektantem zakładów przemysłowych w „Miastoprojekcie” Białystok. Wykonał ponad 500 projektów konstrukcyjnych dla budownictwa mieszkaniowego, komunalnego i przemysłowego. Nadzorował budowane obiekty szkolne, przedszkola, obiekty służby zdrowia. Jego podpis widnieje m.in. na akcie erekcyjnym pierwszego budowanego po wojnie Szpitala w Łomży,  Szkoły Podstawowej Nr 3 w Łomży, Szpitala Wojewódzkiego im. J. Śniadeckiego w Białymstoku. Jego prace projektowe charakteryzowały walory użytkowe i były cenione jako nowatorskie. Opracował pierwsze budownictwo wysokie w Białymstoku. Od 1963 r. do końca życia był rzeczoznawcą budowlanym w NOT, a od 1990  r. z-cą przewodniczącego Rady Wojewódzkiej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT i członkiem Rady Krajowej  tej organizacji. Opracował kilkaset opinii i ekspertyz technicznych dotyczących stanu technicznego, zabezpieczenia przed awarią, rozbudowy itp.  Do końca życia pracował społecznie  w NOT, upowszechniając nowe prawo budowlane. Kilkakrotnie  powoływano go na biegłego, m.in. przez prokuraturę wojewódzką. Jego rzetelność w pracy i pracowitość były nagradzane orderami i medalami, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalami 30- i 40-lecia PRL, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową NOT i NFOZ. Posiadał Złotą Odznakę „Zasłużony Białostocczyźnie” i Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Był cichym, pracowitym i szlachetnym człowiekiem. Odszedł na zasłużony odpoczynek. Zmarł 5 maja 2010 r. w wieku 82 lat