Dąbrowski Erwin

Erwin Dąbrowski (1898-2001) – harcerz, członek POW, oficer zawodowy. Urodził się w Warszawie, od r. 1904 zamieszkały w Łomży, dokąd przenieśli się jego rodzice. Uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Łomży. Działał w ruchu niepodległościowym: członek I Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki w Łomży, członek POW rozbrajający Niemców w 1918 r. Ukończył szkołę podoficerską w 1919 r., następnie studia oficerskie w Bydgoszczy. Powrót do Łomży, udział w wojnie polsko-radzieckiej. Stanowisko komendanta przysposobienia wojskowego w Łomży od 1923 r., potem oficera do spraw wychowania fizycznego w 33 pułku piechoty w Łomży. We wrześniu 1939 r. odkomenderowany do Sztabu Głównego w Warszawie. Zmarł w Łomży w wieku 103 lat.

 

Źródło: Sędziak Henryka, Nazwiska mieszkańców ziemi łomżyńskiej zasłużonych dla miasta i regiony w I poł. XX wieku (III) [w:] Polszczyzna Mazowsza i Podlasia. Językowa przeszłość i współczesność Mazowsza i Podlasia, pod red. Henryki Sędziak i Doroty Czyż, Łomża, Towarzystwo Kultury Języka Zarząd Główny w Warszawie Oddział w Łomży, 2015, t. XIX, s. 131-157.