Jan Glinka (1890–1963) – ziemianin, syn Władysława Glinki, historyk, archiwista, urodzony w Susku Starym k/Ostrołęki. Nauka w gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. Studia filozoficzne na Uniwersytecie w Genewie, następnie studia rolnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, potem jeszcze w Lipsku i w Warszawie ukończone w 1915 roku. Po powrocie z Rosji, gdzie znalazł się z rodziną, gospodarowanie na rodzinnym majątku w latach 1919–1930. Działalność społeczna: członek Wydziału Powiatowego w Ostrołęce, radny gm. Rzekuń, członek Rady Wojewódzkiej w Białymstoku, prezes Okręgowego Towarzystwa Organizacji Kółek Rolniczych w Ostrołęce. Sprzedaż majątku po śmierci ojca w 1930 r. i zamieszkanie w Białymstoku. Praca i zainteresowania: przewodniczący Koła Miłośników Historii, Literatury i Sztuki w Białymstoku, wykłady z historii regionalnej i historii sztuki w Seminarium Nauczycielskim, zainteresowanie dziejami Białegostoku i pałacu Branickich, prowadzenie badań i rozległej penetracji archiwalnej.
Źródło: Sędziak Henryka, Nazwiska mieszkańców ziemi łomżyńskiej zasłużonych dla miasta i regiony w I poł. XX wieku (III) [w:] Polszczyzna Mazowsza i Podlasia. Językowa przeszłość i współczesność Mazowsza i Podlasia, pod red. Henryki Sędziak i Doroty Czyż, Łomża, Towarzystwo Kultury Języka Zarząd Główny w Warszawie Oddział w Łomży, 2015, t. XIX, s. 131-157
