Cichocki  Zygmunt

Cichocki  Zygmunt (1933 – 2015). 24 lutego 2015 roku zmarł wieloletni nauczyciel wychowania fizycznego, pasjonat sportu, ceniony trener młodzieży, doskonały brydżysta, przez wiele lat związany z Towarzystwem Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej. Był absolwentem Liceum Pedagogicznego w Ełku, rocznik 1954. Studia na kierunku wychowanie fizyczne ukończył w trakcie pracy zawodowej. W 1954 r. rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej w Konopkach Chudych w gm. Jedwabne. Mimo  trudności już w latach 1956-59 „jego” dziewczęta były mistrzyniami, a chłopcy wicemistrzami powiatu łomżyńskiego w piłce ręcznej. Rozbudził zainteresowanie młodzieży do gry w tenisa stołowego. Założył klub Ludowych Zespołów Sportowych, skupiający młodzież także z okolicznych wsi. Lepsze warunki pracy miał w Szkole Podstawowej w Nowogrodzie, w której przepracował jako nauczyciel i kierownik – łącznie 19 lat – od 1959 do 1978 roku. Była tu już sala gimnastyczna, a on urządził pierwszą w powiecie łomżyńskim na wolnym powietrzu „zieloną salę sportową”. Tutaj, jak i poprzednio, do późnych godzin wieczornych przebywał z młodzieżą na boisku. Uczniowie z Nowogrodu osiągali liczące się efekty w różnych dyscyplinach sportowych. Dzięki jego umiejętnościom trenerskim, wielu uczniów indywidualnie lub zespołowo zdobywało tytuły mistrzów województwa białostockiego oraz sięgało po laury krajowe. Najwyższe to III miejsce w kraju w czwórboju lekkoatletycznym na Mistrzostwach Polski w Warszawie. Wychował wielu mistrzów powiatu i województwa w tenisie stołowym, nadal angażował się w pracę LZS-u. Tu spotkał swoją żonę Alinę, z którą przeżył 53 lata. Tutaj też przyszły na świat dzieci – syn i córka, które kontynuują ojcowską pasję i zamiłowanie do sportu – oboje są nauczycielami wychowania fizycznego w łomżyńskich szkołach średnich. Przez siedem lat pracował w Technikum Budowlanym w Łomży, w czasie gdy szkoła nie posiadała sali gimnastycznej. Z uczniami urządzał na boisku lodowisko – a oni uprawiali łyżwiarstwo, narciarstwo, lekkoatletykę oraz grali w piłkę ręczną i nożną. Z tej szkoły odszedł na emeryturę w 1985 roku. Nadal współpracował z TKKF, pełnił funkcję sędziego na Czwartkach Lekkoatletycznych i innych zawodach organizowanych przez Szkolny Związek Sportowy. W niepełnym wymiarze godzin uczył wf w Szkole Podstawowej Nr 2 w Łomży. Zawsze można go było spotkać na różnych zawodach sportowych, jako zagorzałego kibica. Czytał dużo książek, szczególnie historycznych. Wracał do wspomnień z dzieciństwa, które przypadło na trudny okres wojny i okupacji  – urodził się 2 maja 1933 roku w Wąsoszu. Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędził w Szczuczynie. Wspomnienia z tego okresu przekazał Bibliotece Miejskiej w Szczuczynie, z którą utrzymywał stały kontakt. Był człowiekiem pogodnym, optymistą z poczuciem humoru, spieszącym z pomocą innym. Wspominany z szacunkiem i wdzięcznością przez uczniów i współpracowników, doceniany przez przełożonych. Za pracę zawodową i społeczną był wielokrotnie nagradzany. Uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką ZNP, Złotą Odznaką Lekkiej Atletyki, odznaką „Za działalność w LZS”, odznaką „Za Zasługi dla Polskiego Związku Tenisa Stołowego”, medalami pamiątkowymi z okazji 40–lecia TKKF i 25–lecia SZS, medalem pamiątkowym 50–lecia przynależności do ZNP i 100–lecia ZNP. Spoczął na cmentarzu przy ul. Przykoszarowej w Łomży.