Józef Psarski (1868–1953) – lekarz z Ostrołęki, urodzony w Grabowie pod Opocznem w rodzinie szlacheckiej, która utraciła majątek za udział w powstaniu styczniowym. Nauka: gimnazjum w Piotrkowie. Studia medyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Już na studiach związany z działalnością kół niepodległościowych. Praca lekarska w Myszyńcu, a po kilku miesiącach posada lekarza kolejowego w Ostrołęce. Politycznie związany z Ligą Narodową, działalność w Kole Oświaty Ludowej. W 1905 r. walka o język polski w szkołach. Aresztowany za tę działalność i zesłany w głąb Rosji. Po powrocie w 1909 r. nadal działalność społeczno-oświatowa: w Zarządzie Polskiej Macierzy Szkolnej, w Towarzystwie Dobrego Kredytu, w Chrześcijańskim Towarzystwie Dobroczynności. Inicjator: powstania w Ostrołęce pierwszej szkoły średniej (1919 r.), powstania Ostrołęckiego Towarzystwa Wioślarskiego (1918 r.), Szkoły Ślusarsko-Mechanicznej i Żeńskiej Szkoły Rzemieślniczej (1921 r.).
Źródło: Sędziak Henryka, Nazwiska mieszkańców ziemi łomżyńskiej zasłużonych dla miasta i regiony w I poł. XX wieku (III) [w:] Polszczyzna Mazowsza i Podlasia. Językowa przeszłość i współczesność Mazowsza i Podlasia, pod red. Henryki Sędziak i Doroty Czyż, Łomża, Towarzystwo Kultury Języka Zarząd Główny w Warszawie Oddział w Łomży, 2015, t. XIX, s. 131-157.
