Eugeniusz Śmiarowski (1878–1932) – prawnik, polityk, poseł, obrońca polityczny. Urodził się w Łomży w rodzinie inteligenckiej wywodzącej się ze szlachty. Ukończył gimnazjum łomżyńskie w 1896 r., studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, następnie w Heidelbergu i Kazaniu – dyplom w 1903 r. Przynależność do Koła Młodych Prawników i Koła Prawników Polskich oraz członków założycieli Towarzystwa Opieki nad Uwolnionymi z Więzień Guberni Warszawskiej. Adwokat – obrońca działaczy niepodległościowych i rewolucyjnych. W latach I wojny światowej działalność polityczno-niepodległościowa: członek i jeden z przywódców Centralnego Komitetu Stronnictwa Narodowo-Radykalnego, czynny członek POW i działacz Zjednoczonego Stronnictwa Demokratycznego, członek ZG. Politycznie związany z PSL „Wyzwolenie”, poseł na sejm z listy wyborczej tej partii od 1922 r. W latach 1931-1932 obrona oskarżonych socjalistów i ludowców, też w procesie brzeskim.
Źródło: Sędziak Henryka, Nazwiska mieszkańców ziemi łomżyńskiej zasłużonych dla miasta i regiony w I poł. XX wieku (III) [w:] Polszczyzna Mazowsza i Podlasia. Językowa przeszłość i współczesność Mazowsza i Podlasia, pod red. Henryki Sędziak i Doroty Czyż, Łomża, Towarzystwo Kultury Języka Zarząd Główny w Warszawie Oddział w Łomży, 2015, t. XIX, s. 131-157.
