Zagrzejewski Antoni

Zagrzejewski Antoni (1820-1898) – prezydent Łomży od października 1877 do 1882 r. Urodzony w 1820 roku w Bożejewie pod Łomżą w rodzinie drobnoszlacheckiej, prawdopodobnie herbu Lubicz. Matka z domu Krzyżanowska pochodziła z majątku Dębowo koło Augustowa. Zagrzejewscy mieli jeszcze córkę Teresę, która później mieszkała w Łomży przy ulicy Krzywe Koło. Antoni, po upadku powstania listopadowego, znalazł się pod opieką wuja Adriana Krzyżanowskiego. Krzyżanowski, urodzony w 1788 roku, uczęszczał do szkoły pijarskiej w Łomży, został jej absolwentem, a następnie jej profesorem. W latach 1805-1810 był nauczycielem szkół pijarskich w Warszawie. Do 1817 roku pracował jako profesor matematyki w Rydzynie i Płocku. W latach 1817-1820 kształcił się w Paryżu. Był również profesorem Liceum Warszawskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. Pomagał w przygotowaniu powstania listopadowego, a po jego klęsce stracił pracę w wyniku zamknięcia Uniwersytetu. Zagrzejewski ukończył w Warszawie gimnazjum realne, a następnie w 1843 roku kursy pedagogiczne, ale pracę podjął w Głównej Dyrekcji Ubezpieczeń od Ognia w Warszawie. W 1849 roku zaczął pracować w Rządzie Gubernialnym Augustowskim w Suwałkach. W 1867 roku przeniósł się do wydziału skarbowego w Rządzie Gubernialnym w Łomży, osiągając stanowisko starszego referenta. W październiku 1877 roku został mianowany prezydentem miasta Łomży. Jednym z podstawowych jego zadań było zaopatrzenie miasta w wodę i budowa wodociągu, którego miasto nie posiadało. Gromadził środki finansowe na to przedsięwzięcie, jednak z powodu krótkiej kadencji nie udało mu się tego zrealizować. W 1879 roku znalazł się w gronie członków założycieli i w pierwszym zarządzie Towarzystwa Straży Ogniowej w Łomży. Urząd sprawował przez pięć lat, do czasu osiągnięcia, w 1882 roku, 40-letniego stażu w służbie, co oznaczało przejście na emeryturę. W trakcie emerytury, przez kilkanaście lat, działał na zlecenie Dyrekcji Szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Łomży. Był członkiem komisji, która dokonała opisu i oszacowania kilkuset majątków ziemskich na terenie guberni. Zagrzejewski przez 20 lat pisywał korespondencje z Łomży do różnych pism codziennych w Warszawie, używając pseudonimu „Kurp z nad Narwi”. Opracowywał też hasła do Encyklopedii Rolniczej pod pseudonimem „Kurp” w tym m.in. Kurpie, bursztyn, smoła, smolarze, trufle, cydr, jabłecznik. Umieścił tam też „Kalendarz rolniczy, ogrodniczy i leśny”. Publikował także drobne powiastki, bajki, łamigłówki, artykuły społeczne i ekonomiczne. „Zagrzejewski znany był z niezwykłej pracowitości, energii i wyższego wykształcenia, celując zwłaszcza jako matematyk, jako zdolny filolog i znawca dawnych i współczesnych urządzeń administracyjnych, wreszcie jako biegły w dziejach ojczystych, tudzież zbieracz numizmatów i zabytków archeologicznych, którymi zasilał bogate zbiory prywatne, mianowicie pp. Zygmunta Glogera i hr. de Fleury obywateli gub. Łomżyńskiej” – napisano we wspomnieniu pośmiertnym w 23. wydaniu Ech Płockich i Łomżyńskich z roku 1899. Antoni Zagrzejewski zmarł w Łomży w wigilię Bożego Narodzenia 1898 roku. Pochowany został prawdopodobnie na łomżyńskim cmentarzu we wspólnym grobie z zmarłymi wcześniej jego dwiema żonami – Maksymilią z Trojanowskich, zmarłą w 1869 roku i Pauliną z Majewskich, zmarłą w 1890 r. Grób ich nie zachował jednak danych dotyczących Antoniego Zagrzejewskiego.