Łopianecki Józef

Łopianecki Józef (1901-1939) – wachmistrz, żołnierz 10. Pułku Ułanów. Tuż przez II wojną światową został przydzielony do 42. Pułku Piechoty w Białymstoku, w którym dowodził zwiadem konnym. W kampanii wrześniowej 1939 r. 42 pp w składzie 18 dywizji piechoty brał udział m.in. w działaniach pod Ostrołęką, w których poległ prawdopodobnie już 3 września. Po bitwie został pochowany przez rolnika w obrębie gospodarstwa w miejscowości Jawory Podmaście. Po wojnie jego syn, Zbigniew Łopianecki poszukiwał zaginionego bez wieści ojca. W tym samym mniej więcej czasie władze Ostrołęki ekshumowały poległych żołnierzy i pochowały na cmentarzu wojskowym w Łomży przy ul. Słonecznej (obecnie – Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Dlaczego nie powiadomiono o tym rodziny st. wachm. Łopianeckiego zamieszkałej w nie tak odległym w końcu Białymstoku, mimo że poległy miał przy sobie wszystkie dokumenty i identyfikator żołnierski? To pewnie już na zawsze pozostanie tajemnicą. W kwietniu 1996 roku Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża – Biuro Informacji i Poszukiwań ustaliło: „Łopianecki Józef ur. 1901 r. stopień i przydział wojskowy: wachm. zaw. plut. konny, zwiad 42 pp., który poległ w 1939 r. pochowany został w m. Jawory Podmaście pow. Ostrołęka na polu p. Józefa Pietrasa. Dn. 28 VIII 1958 r. ekshumowany na cmentarz wojskowy w Łomży, mogiła zbiorowa nr 5.”Najważniejszy jest finał star ań Zbigniewa Łopianeckiego. Urząd Miejski w Łomży dotrzymał słowa. W 2014 r., przed obchodami tragicznego polskiego września w Łomżyńskiej Dolinie Pamięci,  na tablicy memoratywnej wśród bohaterów, pojawiło się nazwisko st. wachmistrza Józefa Łopianeckiego.