Krzyżewski Juliusz Walerian

  1. Strona główna
  2. /
  3. My z Łomży [K...
  4. /
  5. Krzyżewski Juliusz Walerian

Krzyżewski Juliusz Walerian (1915-1944) ps. „Prus”, „Ehren”  – polski poeta i radiowiec.  Urodził się 28 stycznia 1915 r. w Łomży. Był synem Anny z domu Ehrenkreutz (zm. 1973) i podchorążego Bohdana Krzyżewskiego herbu Prus, który zginął 17 maja 1919, w 27. roku życia podczas szarży 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego pod Ołyką. Jego córką była aktorka Ewa Krzyżewska. W 1935 zadebiutował jako poeta w piśmie „Kuźnica Młodych”. Od 1938 był inspektorem audycji w Polskim Radiu. 1 września 1939 odczytał orędzie do narodu prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas Powstania Warszawskiego był zastępcą dowódcy batalionu „Łukasiński” Armii Krajowej. Zginął tragicznie – postrzelony w czoło przez snajpera – 26 dnia powstania podczas walk jako żołnierz kompanii „Piotra”, Bronisława Kalinowskiego, o kościół Kanoniczek przy Placu Teatralnym. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem walecznych. Został pochowany w ruinach Ratusza, a po ekshumacji w 1945 spoczął na Starych Powązkach obok symbolicznego grobu ojca. Poezje Juliusza Krzyżewskiego, zatytułowane Juliusz Krzyżewski • Poezje, zostały opublikowane przez Państwowy Instytut Wydawniczy w 1978 r. w opracowaniu Piotra Mitznera ze wstępem Jarosława Iwaszkiewicza – z rękopisów udostępnionych przez Marię Krzyżewską, jak również ze zbiorów zakupionych przez Zbigniewa Mitznera i Krystynę Ehrenkreutz Sas Komarnicką-Nowicką. Juliusz Krzyżewski napisał także poemat Czar – melodramatyczna opowieść wrześniowa, poświęcony pamięci Stefana Michalaka, Maurycego w Lecie w Nohant J. Iwaszkiewicza. Rękopis poematu podpisany był przez autora i datowany 12 września 1943. Niepublikowany utwór liczy 599 wierszy. Źródło: wikipedia.