Bargielski Zbigniew

Bargielski Zbigniew – polski kompozytor i pedagog.  Urodził się 21 stycznia 1937 r. W Łomży. Studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w latach 1954–1958. W 1958 rozpoczął studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Szeligowksiego, a po jego śmierci kontynuował je u Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katoowicach. Dyplom uzyskał w roku 1964. W latach 1966–1967 odbywał studia uzupełniające u Nadii Boulanger w Paryżu, a w 1972 w Hochschule für Musik w Grazu. W 1976 r. wyjechał do Austrii, gdzie uczył w szkole muzycznej w Bruck an der Mur. W 1977 r. wykładał w PWSM w Bydgoszczy; w 1986 r. był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Darmstadt. Od 2002 r. uczy kompozycji w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a od 2003 – także w Krakowie. Mieszka na stałe w Wiedniu. Jego utwory wykonywano na licznych festiwalach, m.in. Warszawskiej Jesieni, Festival de Paris, Steirischer Herbst w Grazu. Wykonywane były w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, w Australii i Ameryce Południowej. Jest laureatem nagród na konkursach kompozytorskich. Po raz pierwszy w 1965 r. na Konkursie Młodych ZKP (za Parades). Otrzymał też wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1981 r. W 1990 r. otrzymał medal „Zasłużony dla kultury polskiej”, 1995 r. – Krzyż Oficerski „Polonia Restituta”. 24 lutego 2011 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS. Skomponował m.in. Danton, opera według G. Buchnera (1968-1969), Ein Zimmer na zespół kameralny (1972), Koncert na perkusję i orkiestrę (1975), Koncert na skrzypce i orkiestrę (1976), Kwartet smyczkowy ,,Alpejski” (1976), Klatka dla motyli na kwintet dęty (1978), W małym dworku, opera (1979), II Kwartet smyczkowy ,,Wiosenny” (1980), Historyjki wiedeńskie na dwa fortepiany (1981), Sonnenlieder na głosy, chór i zespół kameralny (1983), Wyprawa w niewysłowioność na orkiestrę (1986), III kwartet smyczkowy ,,Martwa natura z krzykiem” (1985–1986), Ziemia niczyja, oratorium (1989), Cha-ord na orkiestrę (1990), Concertino na fortepian i orkiestrę (1995), Tango na zespół kameralny (1997), V Kwartet smyczkowy ‚Le temps qui n’est plus’ (2001), Le cristal flamboyant na klawesyn i taśmę (2002), Lespace attrapè na orkiestrę (2005), Espace attrape na orkiestrę (2006), Nokturn w czerwieni i błękicie na skrzypce i orkiestrę smyczkową (2007), Koncert na trąbkę i orkiestrę (2007), Kwartet smyczkowy nr 6 „Dramatyczny” (2008). (Za „Wikipedią„).