Kocham Łomżę

Jak pokochać Łomżę? [Zapraszamy do posłuchania!]
Patrioci lokalni, rozmiłowani w małej Ojczyźnie powiedzą, że Łomżę kochać nietrudno. Ale jak związać z Łomżą tych, którzy miasto znają od niedawna, łączą je przede wszystkim z miejscem nauki, a nie domem rodzinnym? Właśnie taki cel- rozmiłowania młodych łomżyniaków w Łomży- postawili sobie organizatorzy konkursu piosenki i poezji patriotycznej „Kocham Łomżę”. W rywalizacji wzięli udział uczniowie mieszkający w Bursie Szkolnej nr 2.

– Uczniowie wybierali piosenkę i wiersz, które wyjątkowo do nich przemawiają, a mówią o Łomży. Przygotowania trwały od dwóch miesięcy, ćwiczyliśmy interpretację i sposób wypowiedzi- mówi Lech Woliński, prowadzący w Bursie Szkolnej nr 2 zajęcia teatralne.
I chociaż konkursowe zmagania trwały ponad godzinę, a wykonawcy wysoko zawiesili poprzeczkę, jury nie miało wątpliwości- pierwsza nagroda powinna przypaść Annie Koleszuk, która zaprezentowała wiersz własnego autorstwa, pt. „Róże katedry”.

– Dla wielu mieszkańców bursy, Łomża jest miastem, w którym uczą się, prowadzą życie towarzyskie, ale nie poświęcili wiele czasu na zgłębienie jej historii, poznanie. Laureatka wniknęła w tkankę miasta, sięgnęła dalej, niż wielu rodowitych łomżyniaków- argumentuje Lech Woliński.
Drugie miejsce w konkursie „Kocham Łomżę” przypadło Natalii Boguskiej, za brawurowe wykonanie nieformalnego hymnu miasta, piosenki „My z Łomży” Hanki Bielickiej.
Trzecią nagrodą doceniona została zaś Natalia Zambrowska, która sięgnęła po wiersz łomżyńskiego poety Romualda Sinoffa, „Jednaczewski las”.
Konkurs zorganizowany przez Bursę Szkolną nr 2 to kolejny przykład na to, że sześćsetne urodziny miasta to święto wszystkich łomżyniaków- tych „z dziada pradziada” i tych najmłodszych.