Maciejewski Henryk

Henryk Maciejewski (1858-?), dyrektor więzienia w Łomży, Prezydent Miasta Łomży.  11 grudnia 1886 roku łomżyńskie więzienie dostało nowego naczelnika. Został nim – po nominacji gubernatora łomżyńskiego, Romana Essena, Polak, Henryk Maciejewski. To znacząca postać dla historii Łomży. Urodził się 30.09.1858 roku prawdopodobnie we Włodzimierzu, w rodzinie szlacheckiej, był synem Feliksa, radcy guberni włodzimierskiej. Bezpośrednio po ukończeniu gimnazjum w 1872 roku wstąpił ochotniczo do wojska w 26. Mohylewskim Pułku Piechoty. W 1873 roku poprosił o przenie…sienie do pułku ułanów, przemianowanego później na 17 Wołyński Pułk Dragonów, który został skierowany do Łomży W 1883 roku jako oficer tego pułku pojął za żonę Walerię Czaki – córkę węgierskiego hrabiego Bonifacego Czaki, naczelnika łomżyńskiego wię­zienia. W grudniu 1886 roku, gubernator łomżyński powierzył Maciejewskiemu czasowe pełnienie obowiązków naczelnika więzienia. 18 stycznia 1887 roku odszedł z wojska, a od 1 lutego został naczelnikiem więzienia. Zarabiał 800 rubli rocznie. W 1892 roku otrzymał mianowanie na stopień majora i objął obowiązki naczelnika nowego więzienia gubernialnego przy ul. Śniadowskiej (obecnie al. Legionów).
Warto wiedzieć, że pierwsze więzienie łomżyńskie – od 1825 roku – mieściło się przy ul. Wiejskiej. Było tam 175 miejsc dla złodziejaszków, ale też dla więźniów politycznych. Kiedy po powstaniu styczniowym zaczęło brakować miejsc, rozpoczęto budowę nowego więzienia przy al. Legionów. Oddano je do użytku w grudniu 1892 r. Nowy kompleks więzienny znajdował się wówczas pół kilometra od miejskich zabudowań. Oprócz budynku administracyjnego (istniejącego do dziś) wybudowano trzy dwupiętrowe budynki dla osadzonych.  16 kwietnia 1903 roku Henryk Maciejewski objął urząd prezydenta Łomży. Początkowo zarabiał 950 rubli rocznie, ale już w 1907 roku – 1200 rubli i do 1560 rubli w 1913 roku. We wrześniu tego roku władze wojskowe awansowały go na stopień pułkownika z jednoczesnym zwolnieniem z wojska wraz z odprawą mundurową i emeryturą w wysokości 269 rubli rocznie. W listopadzie 1905 roku na gmachu budynku, gdzie urzędował prezydent zawisła biało-czerwona flaga, a on sam szedł ulicami miasta w pierwszym rzędzie patriotycznej manifestacji mieszkańców Łomży. Brał udział także w pracach różnych miejskich stowarzyszeń społecznych. W marcu 1913 roku Maciejewski odbył dwutygodniową podróż służbową do Petersburga na uroczystości z okazji 300-lecia Domu Romanowów.
Po wybuchu I wojny światowej organizował życie wojenne miasta. Wraz z wycofującymi się w sierpniu 1915 roku wojskami rosyjskimi ewakuowała się z Łomży rodzina Maciejewskich. Z Rosji powrócili do Polski prawdopodobnie dopiero po odzyskaniu niepodległości, przy czym większość rodziny zamieszkała w okolicach Warszawy. Niestety, ich dalsze losy, w tym Henryka Maciejewskiego, pozostają nieznane, poza tym jeszcze, że był ojcem dziewięciorga dzieci.