Krachało Aleksander

Krachało Aleksander – płk pożarnictwa, wieloletni Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych w Łomży. Urodził się 11 września 1942 roku w Vogelsdorf niedaleko Berlina, jako owoc wojennej miłości ułana Jana z Suwalskiej Brygady Kawalerii i Stanisławy z Krzyworzeki koło Wielunia, w którym rozpoczęła się II wojna światowa. Rodzice Aleksandra przebywali w Vogelsdorf na robotach przymusowych. Jego rodzina o wieloletnich tradycjach patriotycznych, m.in. stryj jako partyzant, po aresztowaniu przebywał w więzieniach w Sztutowie i Policach, gdzie zmarł na zapalenie płuc. Stryj żony, jako żołnierz AK, zaginął w Obławie Augustowskiej. Jan i Stanisława Krachało po wojnie zatrzymali się na krótko w Krzyworzece, ale wobec braku możliwości gospodarowania, w 1945 r., z 3-letnim Aleksandrem przenieśli się w rodzinne strony Jana – do Krasnopola w b. pow. suwalskim. Tu Aleksander ukończył szkołę podstawową (1956). Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Sejnach (1956-1960).  Od lat szkolnych związany z harcerstwem. W 1961 roku rozpoczął studia w warszawskiej Szkole Oficerów Pożarnictwa. Przeszedł wszystkie stopnie od starszego szeregowca do st. ogniomistrza. Studia ukończył w 1964 roku i został skierowany do Komendy Powiatowej Straży Pożarnych w Sejnach. Jako podporucznik pożarnictwa został tu Komendantem Powiatowym. W 1972 r. wygrał współzawodnictwo wojewódzkie, a wkrótce potem – krajowe i uzyskał tytuł Mistrza Pożarnictwa Polski. W rodzinnej kolekcji znajduje się zabytkowy puchar, jako główne trofeum z tej rywalizacji. W 1975 r. w ramach reformy administracyjnej kraju, już jako major awansował na naczelnika wydziału szkoleniowego Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Białymstoku. Następnie został zastępcą Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych w Suwałkach. W 1982 roku przeprowadził się do Łomży na stanowisko Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych. Komenda Wojewódzka mieściła się w remizie strażackiej w Piątnicy i częściowo w starej strażnicy w Łomży przy pl. Niepodległości; potem m.in. w gmachu urzędu wojewódzkiego. Jednostka zawodowej straży pożarnej z Łomży miała wówczas swoją siedzibę w remizie OSP Łomża. Komendant Krachało rozpoczął budowę zespołu obiektów straży pożarnych przy ul. Sikorskiego 48/94 w Łomży. Były to trudne czasy, gdy brakowało dosłownie wszystkiego. Mimo tego udało się: wszyscy strażacy przenieśli się do nowych, wygodnych pomieszczeń, a w starej strażnicy stałą siedzibę znalazł Teatr Lalki i Aktora. To najważniejsze „pomniki” pułkownika Krachały z czasów jego łomżyńskiej aktywności. To także lata głośnych pożarów torfowisk na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego, czy lasów w rejonie Nowogrodu. W pamięci pozostaje wciąż żywa wizyta Papieża Jana Pawła II w Łomży w 1991 roku i wiele wysiłku w jej zabezpieczenie. W domowych archiwum list z podpisem Jana Pawła II przechowywany jest niczym relikwia. Ze wzruszeniem wspomina współpracę ze strażą pożarną w Niepokalanowie, gdzie strażakami byli franciszkanie z tamtejszego klasztoru. Do pożaru jeździli w habitach. Po ataku terrorystów na World Trade Center w Nowym Jorku, kapelan strażaków z Łomży ks. prałat Mirosław Orłowski zawiózł zebrane przez nich dary dla strażaków nowojorskich. Przywiózł specjalne podziękowanie. W 1998 roku płk Aleksander Krachało przeszedł na emeryturę i mógł oddać się realizacji umiłowanego hobby, jakim jest paleontologia. Chlubi się kolekcją kamieni, skamielin, muszli z wielu zakątków świata, m.in. z rafy australijskiej, Afryki, Ameryki, najwyższych szczytów Europy. Ostatnio powiększył ją zlepieniec z okolic Kowna oceniany na co najmniej 40 tys. lat. Dumą jest krymski koral sprzed około 190 mln lat. Wiele okazów pochodzi  z głębi ziemi – nawet 1100 metrów. Jest także skamieniały 30-centymetrowy ślimak z okolic Częstochowy, a także szacowane na 20-30 mln lat skamieliny z kopalni w Bogdance z ok. 700 metrów pod ziemią i amonity z okolic Łukowa. Do tego cała fachowa biblioteka z najstarszymi podręcznikami dla paleontologów, m.in. „O czem mówią kamienie” prof. dr. Józefa Siemiradzkiego, wydana Lwów-Warszawa w 1929 r. Aleksander Krachało nie ma wątpliwości: kamienie mówią i mają ludziom wiele do powiedzenia. Pasją Aleksandra Krachały jest także szperanie w przeszłości. Opisał historię rodzinnej miejscowości w książce „Dzieje Krasnopola i ochotniczej straży pożarnej”. Pracując nad książką „Sto lat OSP Sejny” korzystał z opracowań znajdujących się w Wilnie i Warszawie, m.in. „Pamiatnaja kniżka suwalskoj guberni” zawiera najważniejsze wydarzenia historyczne z dawnych czasów widziane oczami urzędników. Sporo materiałów znalazł także w Kurii Biskupiej, m.in. raporty proboszczów o najważniejszych wydarzeniach w parafiach. Dwie kolejne książki Aleksandra Krachało, to: „125 lat OSP Sejny” i „25 lat zawodowej straży pożarnej w Sejnach”. W roku 2018 Aleksander Krachało świętuje 50 rocznicę zawarcia związku małżeńskiego z Bogumiłą Nowalską. Na ślubnym kobiercu stanęli 7 lipca 1968 roku. – Znamy się praktycznie od dziecka, mieszkaliśmy po sąsiedzku w Krasnopolu, tylko przez drogę. Najważniejsze jest to, że przez wszystkie te lata służby, kiedy często człowiek wracał do domu utrudzony, z najdalszej drogi, wiedział, że gdzieś tam świeci się to światełko, że jest gdzie wrócić – wspomina. Szczęśliwi rodzice dwóch uroczych córek, ale najbardziej cieszą się wnuczką i wnukiem.